Social Climate Tech News

Wed 12 10 2022
Image

10.000 liter per dag voor elk veld: de enorme impact van het WK Qatar op de wateren van de baai

by bernt & torsten

Naarmate het WK nadert, heeft gastland Qatar elke dag minstens 10.000 liter water nodig voor elk van zijn stadionvelden. Gevestigd in een regio met vrijwel geen toegang tot zoet water, zal het vertrouwen op ontzilting – de methode om zout water te verpletteren, dus het is drinkbaar.

Het lijkt een elegante oplossing , maar het probleem is dat ontzilting, die naar verwachting de komende vijf jaar met 37% zal toenemen in de Golfregio, enorme milieukosten met zich meebrengt in de vorm van de fossiele brandstoffen die worden gebruikt om het proces en het mariene milieu uit te voeren. Maar hoe kan de regio zonder dat zijn dorst lessen?

Gelegen in een van de meest droge regio’s ter wereld, is bijna de helft van ‘s werelds ontziltingscapaciteit, of 43%, afkomstig van landen van de Gulf Cooperation Council (GCC). Ondanks dergelijke waterschaarste is GCC een van de grootste verbruikers van water ter wereld en sterk afhankelijk van ontziltingsinstallaties.

De VAE heeft een van de hoogste wereldwijde waterverbruiken per hoofd van de bevolking, met mensen die ongeveer 500 liter per dag gebruiken – 50% boven het wereldwijde gemiddelde. Een gemiddelde Europeaan verbruikt 144 liter per dag.

Toch blijven veel GCC-landen zoals de VAE erop gebrand om een waterrijke levensstijl te bevorderen door middel van ontziltingsinspanningen. Gemanicuurde gazons en waterparken komen vaak voor in steden, en op de fonteinshow van Dubai schiet elk half uur gedurende de dag meer dan 83.000 liter water omhoog zo hoog als een gebouw van 50 verdiepingen.

Maar met de toenemende bevolking staat de waterindustrie in de regio onder toenemende druk. Deze planten hebben in wezen rivieren die er doorheen stromen. Stel dat je kijkt naar de ontziltingscapaciteit over de GCC als geheel. In dat geval is het volume water dat er doorheen stroomt ongeveer vier keer de hoeveelheid water die langs de Theems stroomt.

Sinds de jaren 1950 loopt GCC voorop in ontzilting. De zuidelijke kusten van de Golf zijn bezaaid met meer dan 300 ontziltingsinstallaties – voornamelijk in Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten, Koeweit en Bahrein.

Het aandrijven van ‘s werelds grootste concentratie ontzilting vereist een aanzienlijke hoeveelheid energie. Saoedi-Arabië, de grootste producent, is goed voor een vijfde van de wereldproductie, met ongeveer 30 ontziltingsinstallaties die 300.000 vaten ruwe olie per dag verbranden.

In feite zijn de meeste ontziltingsinstallaties olie- of gasaangedreven, werkend op thermische procestechnologie, die stoom verzamelt uit kokend water en het condenseert, of de modernere technologie van omgekeerde osmose, die sterk afhankelijk is van elektriciteit geproduceerd met aardgas om pompen aan te drijven die water door zeer fijne membranen dwingen, waardoor de zouten in het water in wezen worden weggedrukt.

Dus terwijl Qatar beweert dat het WK koolstofneutraal zal zijn, uiten klimaatorganisaties al twijfels. Alleen de waterbehoefte prikkelt ogen. Het toernooi krijgt te maken met 144 velden in acht stadions en meer dan 130 extra trainingsvelden. Het delicate en gecompliceerde proces van het creëren van het juiste gazon voor voetbal in het klimaat van Qatar, net nu het weer begint af te koelen, betekent dat de grondmannen de winter moeten nabootsen, gekoelde lucht over het gras moeten blazen en het veld moeten besproeien met minstens 10.000 liter ontzilt water.

En voor noodgevallen, volgens Reuters, “groeit een grasreservaat van 425.000 vierkante meter – ongeveer 40 voetbalvelden waard – op een boerderij ten noorden van Doha”. Het waterverbruik van die pleister wordt niet geregistreerd.

En ondanks nationale toezeggingen om de koolstofemissies te verminderen en de netto nuldoelstellingen te halen, verwacht de regio meer ontzilting te doen, niet minder, met capaciteit die tegen 2027 met 37% zal worden uitgebreid.

Dit kan verwoestend zijn voor het mariene ecosysteem van de baai, zei Le Quesne. Ontzilting is een van de ergste oorzaken van oceaanvervuiling over de hele wereld en produceert pekel, een zeer zoute afvalvloeistof die meestal in de oceaan wordt vrijgegeven als zouter, giftiger en warmer zeewater. Het kan chemicaliën bevatten zoals chloor, zware metalen en antischuimmiddelen die tijdens het ontziltingsproces worden toegevoegd, die koraalriffen en kleinere mariene organismen die op de oceaanbodem leven, kunnen schaden.

Samen met water lopen zelfs kleinere organismen het risico in het systeem te worden gezogen en kunnen ze worden geraakt, tegen de schermen van de inlaatspruitstukken botsen of worden meegesleurd, reizend met water dat de plant bereikt, wat resulteert in ernstig letsel en de dood.

Share: