Social Climate Tech News

Thu 20 10 2022
Image

Seizoensveranderingen in de stromingsdynamiek van de Antarctische ijskap voor het eerst ontdekt

by bernt & torsten

Sommige schattingen van de totale bijdrage van Antarctica aan de zeespiegelstijging kunnen boven of zelfs onderschat zijn nadat wetenschappers een voorheen onbekende bron van variabiliteit in ijsverlies ontdekten.

In een recent artikel gepubliceerd in The Cryosphere, ontdekten onderzoekers die Copernicus Sentinel-1-gegevens gebruikten dat gletsjers die de George VI-ijsplaat voeden, tijdens de Antarctische zomer met ongeveer 15% versnellen. Het is de eerste keer dat dergelijke seizoenscycli zijn gedetecteerd op landijs dat in ijsplaten op Antarctica stroomt.

Hoewel het niet ongebruikelijk is dat de ijsstroom in de Arctische gebieden tijdens de zomer toeneemt, hadden wetenschappers eerder aangenomen dat het ijs op Antarctica niet onderhevig was aan dezelfde seizoensgebonden bewegingen. Dit was deels te wijten aan het feit dat de temperaturen het grootste deel van het jaar onder het vriespunt blijven, maar ook aan het gebrek aan systematische monitoring van de ijsstroom over de ijsranden van het continent.

Voordat de gedetailleerde ijssnelheidsopnamen mogelijk werden gemaakt door Sentinel-1-satellieten, vertrouwden wetenschappers die kortetermijnvariaties in de ijsstroom van Antarctica wilden bestuderen op informatie verzameld door optische satellieten zoals NASA’s Landsat 8.

Het voordeel van radar als remote sensing tool is dat het het aardoppervlak kan in beeld brengen door regen en wolken, en of het dag of nacht is. Dit is vooral handig voor het bewaken van gebieden die gevoelig zijn voor lange perioden van duisternis.

De oorzaken van deze seizoensveranderingen zijn onzeker. Ze kunnen worden veroorzaakt door oppervlaktesmeltwater dat de basis van het ijs bereikt en als smeermiddel fungeert, of het kan ook zijn omdat relatief warm zeewater het ijs van onderaf smelt, waardoor het drijvende ijs dunner wordt en stroomopwaartse gletsjers sneller kunnen bewegen.

Deze resultaten suggereren dat vergelijkbare seizoensvariaties aanwezig kunnen zijn op andere, meer kwetsbare locaties op Antarctica, zoals Pine Island en de Thwaites-gletsjers van West-Antarctica.

De oorzaken van deze seizoensveranderingen zijn onzeker. Ze kunnen worden veroorzaakt door oppervlaktesmeltwater dat de basis van het ijs bereikt en als smeermiddel fungeert, of het kan ook zijn omdat relatief warm zeewater het ijs van onderaf smelt, waardoor het drijvende ijs dunner wordt en stroomopwaartse gletsjers sneller kunnen bewegen.

Deze resultaten suggereren dat vergelijkbare seizoensvariaties aanwezig kunnen zijn op andere, meer kwetsbare locaties op Antarctica, zoals Pine Island en de Thwaites-gletsjers van West-Antarctica.

radar visie

Sentinel-1A was de eerste satelliet die werd gelanceerd voor Copernicus – de aardobservatiecomponent van het ruimtevaartprogramma van de Europese Unie. De ambitieuze Sentinel-1-missie legde de lat hoger voor radar in de ruimte en vormde de basis voor het Europese Copernicus-programma van geavanceerde radartechnologie, dat een reeks beelden van het aardoppervlak in alle weersomstandigheden, dag en nacht, biedt.

In de afgelopen decennia heeft het ijs van het Antarctisch Schiereiland enkele van de meest dramatische veranderingen ondergaan als reactie op de opwarming van de aarde. Hoewel we vaak denken dat wat er op Antarctica gebeurt ons in Europa niet zal beïnvloeden, zullen de milieuveranderingen die op Antarctica plaatsvinden op wereldschaal merkbaar zijn. Naarmate de ijskap smelt, zal de zeespiegel over de hele planeet stijgen – miljoenen mensen verdringen en de kustlijnen drastisch veranderen.

Dit nieuwe bewijs van een relatie tussen antarctische circumpolaire zeeomstandigheden en seizoensgebonden ijsstroom werpt nieuw licht op de regionale factoren die bijdragen aan dynamisch ijsverlies en zeespiegelstijging.

Tijdens de komende ESA-Raad op ministerieel niveau in november is ESA op zoek naar een tweede fase van financiering voor zijn Copernicus Space Component Programme, dat de ontwikkeling van de eerste satellieten van de Next Generation Sentinel-1 en Sentinel-3 Topography-serie mogelijk zal maken en verdere veilige vooruitzichten voor langdurige monitoring van de Antarctische ijskap mogelijk zal maken.

Met de volgende generatie Copernicus Sentinels, samen met rose-l, CRISTAL en de CIMR Sentinel Expansion-missies die al in ontwikkeling zijn, voegde Drinkwater eraan toe dat hun gecombineerde capaciteiten cruciale input zullen leveren voor ESA’s Pilot Digital Twin Antarctica en Destination Earth (DestinE) -initiatieven. Deze digitale replica’s zullen ons op hun beurt in staat stellen om de snelheid en gevolgen van de val van de ijskap beter te voorspellen.

Share: