Social Climate Tech News

Fri 05 08 2022
Image

Hoe kunnen we klimaatontkenners zover krijgen dat ze beginnen met het beperken van klimaatverandering

by bernt & torsten

Een nieuw rapport gepubliceerd in Nature kijkt naar de paradoxale effecten van altruïsme op inspanningen om klimaatverandering te verminderen.

In de afgelopen decennia is een wereldwijde stijging van de wereldinkomens in verband gebracht met een sterke verslechtering van het milieu, zoals klimaatverandering, verlies van biodiversiteit of wereldwijde vervuiling, en een toename van ongelijkheden binnen het land. Er wordt vaak aangenomen dat de bevordering van altruïsme, door middel van onderwijs of sociale programma’s, zal helpen deze fundamentele problemen op te lossen.

Menselijk altruïsme, meestal gedefinieerd als het vermogen om offers te brengen ten behoeve van anderen zonder een persoonlijke beloning te verwachten, staat bekend als een krachtig onderdeel van samenwerking. Daarom is het redelijk om te concluderen dat de bevordering van altruïsme individuele inspanningen voor het behoud van het milieu zal bevorderen. Deze bewering wordt verder gemotiveerd door empirische gegevens die aantonen dat altruïsme correleert met milieuvriendelijk gedrag.

Maar deze algemene wijsheid lijkt in tegenspraak met empirisch bewijs dat wijst op een raadselachtig negatieve relatie tussen inkomensongelijkheid en klimaatemissies. Landen met gini-coëfficiënten met een laag inkomen – de meest voorkomende inkomensongelijkheidsindex – hebben bijvoorbeeld de neiging om hoge kooldioxide-emissies per hoofd van de bevolking te hebben in de periode 2000-2015. Met name deze negatieve grensoverschrijdende relatie lijkt robuust te zijn voor een reeks controles8 (zoals bbp, bevolking, energieverbruik, enz.), terwijl het resultaat in het land – rekening houdend met vaste effecten – minder robuust is. Dit suggereert dat grensoverschrijdende relaties waarschijnlijk worden gedreven door enkele niet-geobserveerde tijdsinvariante landkenmerken, zoals de institutionele structuur of culturele waarden (bijvoorbeeld altruïsme).

Deze observatie, hoewel niet causaal, werpt twijfel op over de wijdverspreide opvatting dat landen met een meer gelijke inkomensverdeling ook meer kans hebben om hun koolstofvoetafdruk effectief te verminderen. Aangezien landen met lage inkomensverschillen ook vaak landen zijn met een hoog gemiddeld niveau van altruïsme in de bevolking9,10, kan altruïsme in feite onvoldoende of zelfs schadelijk zijn om milieukwesties aan te pakken. Andreoni11 vindt zeker dat altruïsme onvoldoende is om de uitgebreide en intensieve levering van publieke goederen te verklaren.

Gezien de algemeen waargenomen positieve rol die altruïsme speelt bij het oplossen van zowel ongelijkheid als milieuproblemen, is het uiterst belangrijk om een potentieel compromis tussen de twee aan te pakken en beter te begrijpen. Hier gebruiken we speltheorie om het verborgen conflict in het behoud van een wereldwijd gemeenschappelijk welzijn (klimaat) te onderzoeken met de vermindering van ongelijkheid als gevolg van veranderingen in de altruïsmeparameter in een netwerkeconomisch model gebaseerd op de Bramoullé, Bourlès en Perez-Richet-methode.

Share: