Hoe te voorkomen dat aangetaste grond de voedselzekerheid en het klimaat schaadt

by bernt & torsten

Wetenschappers maken zich steeds meer zorgen dat de mensheid iets fundamenteels voor ons allemaal vernietigt: de aarde onder onze voeten. Waarom? Omdat tot 40% van de aarde op aarde nu is aangetast, waardoor de klimaatverandering wordt verergerd en honger en armoede worden veroorzaakt.

Land verslechtert wanneer slechte landbouwpraktijken leiden tot bodemerosie, dalende opbrengsten en verlies van biodiversiteit. Dit draagt bij aan de wereldwijde voedselonzekerheid, aangezien de Verenigde Naties (VN) waarschuwen dat de Russische invasie van Oekraïne ertoe kan leiden dat sommige landen honger lijden als gevolg van het verlies van tarwe-export uit de regio.

Volgens het VN-Verdrag ter bestrijding van woestijnvorming (UNCCD) treft chronische landdegradatie rechtstreeks de helft van de wereldbevolking. En UNCCD voorspelt dat als we ons gedragen zoals we nu doen, een ander gebied ter grootte van Zuid-Amerika tegen 2050 zal verslechteren.

Landencrisis

“Het behoud, het herstel en het duurzaam gebruik van onze landbronnen is een wereldwijde vereiste die actie op crisisbasis vereist”, waarschuwt het Global Land Outlook 2-rapport van UNCCD. “Business as usual is geen levensvatbare weg voor onze overleving en welvaart.”

Het rapport suggereert honderden manieren waarop overheden dingen kunnen verbeteren. Het schetst drie mogelijke uitkomsten, afhankelijk van of we niets doen, beginnen aan uitgebreide landherstelprojecten of er alles aan doen om land over de hele planeet te beschermen en te herstellen.

Moderne landbouw heeft het uiterlijk van de planeet meer veranderd dan enige andere menselijke activiteit. Dringende aandacht voor onze wereldwijde voedselsystemen, die verantwoordelijk zijn voor 80% ontbossing, 70% zoetwatergebruik en de grootste oorzaak van het verlies aan biodiversiteit op het land.

In sommige gevallen betekent het herstel van de bodem dat boeren meer voedsel kunnen verbouwen. Maar het kan ook helpen in de strijd om klimaatverandering onder controle te houden door ontbossing te verminderen. Boeren moeten minder onder druk worden gezet om bossen te kappen om plaats te maken voor nieuwe akkerlanden en weiden als productiever land nieuw leven wordt ingeblazen.

Betere bodems, beter klimaat

Gezonde bodems en de planten die erin groeien, slaan ook koolstof op, wat helpt de opwarming van de aarde tegen te gaan. Wanneer boeren een gebied met gedegradeerd land verlaten, neemt de natuur het over en naarmate het land zich geleidelijk herstelt, verwijdert het koolstofdioxide uit de atmosfeer.

Het is een zeer langzaam proces, maar er zijn manieren waarop boeren het kunnen versnellen, zoals het gebruik van grond voor een meer divers scala aan planten of het verspreiden van een additief genaamd biochar. Biochar is een koolstofachtige stof die wordt geproduceerd wanneer organisch materiaal bij hoge temperaturen wordt verbrand in een zuurstofarme omgeving. Wanneer het aan de bodem wordt toegevoegd, heeft het het potentieel om de koolstofopslag te verbeteren en de bodem vruchtbaarder te maken.

Boeren laten overschakelen op technieken die de bodem herstellen is een enorme uitdaging, maar het kan zijn vruchten afwerpen. Uit een rapport van het World Economic Forum blijkt dat als eu-boeren worden ondersteund om klimaatslimme actie te ondernemen, het blok zijn uitstoot van broeikasgassen op de boerderij met naar schatting 6% kan verminderen, de bodemgezondheid van meer dan 14% van zijn landbouwgrond kan herstellen en het inkomen van boeren kan verhogen.

Betaal boeren om de landnormen te verhogen

Groot-Brittannië moedigt boeren aan om de bodemkwaliteit te verbeteren als onderdeel van hervormingen van het landbouwbeleid na de Brexit. Een groot deel van de bodem van het land is verslechterd als gevolg van intensieve landbouwpraktijken, waaronder mechanisatie, het omploegen van heggen en een toenemend gebruik van synthetische meststoffen en pesticiden.

Vanaf 2024 zullen de Britse boeren worden betaald als het land op hun land hogere normen bereikt. De complexiteit van het meten van de bodemkwaliteit en hoe lang het duurt om deze te verbeteren, leidt er echter toe dat sommigen beweren dat het effectiever zou zijn om betere landbouwpraktijken te belonen in plaats van te betalen voor resultaten.

Manieren om de landcrisis van de planeet op te lossen worden ontwikkeld, maar het verkrijgen van de juiste prikkels voor boeren zal slechts het begin zijn van een lange reis.